Astrologie is de eeuwenoude “hemelsche kunst”’ die gebaseerd is op het hermetische principe “Zo boven, zo beneden”. Dat wil zeggen dat wat boven aan de hemel te zien is, zich weer spiegelt in het leven van de mens op aarde, wat er boven niet is, zal er ook beneden niet zijn. Dit kan verduidelijkt worden aan de hand van de oude begrippen microcosmos en macrocosmos. De macrocomos is de wereld buiten de mens, inclusief de sterrenhemel met al zijn verschijnselen, de microcosmos is het leven van de mens zelf. Dit leven is als het ware een kleine kosmos die de grote kosmos om ons heen spiegelt, met als logisch gevolg dat wat er aan de hemel beweegt zich in het leven van de mens op aarde zal manifesteren. De astrologie vertaalt die bewegingen aan de hemel via de symboliek van planeten en dierenriemtekens naar condities en gebeurtenissen op aarde, zij houdt zich dus bezig met psychologische en met heel concrete beschrijvingen maar daarnaast ook met voorspellingen. Als astroloog kun je immers zien wat een planeet zal gaan doen aan de hemel en als je weet waar die planeet voor staat, kun je voorspellen wat er gaat gebeuren en wanneer.
Er zijn verschillende soorten astrologie die allemaal hun eigen methodieken, doelen en aanpak hebben.
Aan al deze vormen van astrologie besteedt het BAG aandacht in zijn workshops.

MODERNE ASTROLOGIE
Deze meest bekende vorm van astrologie, wordt in het vak “moderne astrologie” genoemd. Dit is de astrologie van de sterrenbeelden, ze legt een heel grote nadruk op het teken (het “sterrenbeeld”) waar de Zon in staat in de geboortehoroscoop van een persoon . Als de Zon in het teken Kreeft staat, zegt men in de volksmond: je bent een Kreeft en deze uitdrukking komt uit de moderne astrologie.
Moderne astrologie ontstond aan het einde van de negentiende eeuw in theosofische kringen in Engeland, een van de voorvechters van het eerste uur was Alan Leo. De theosofen beschikten over voldoende financiële middelen, politieke contacten en over een effectief internationaal netwerk en konden zo hun vorm van astrologie verbreiden en populariseren. Deze theosofische astrologie was maar heel losjes gebaseerd op oudere bronnen, veel duidingsmethoden werden door Leo en zijn strijdmakkers geïntroduceerd. Ook werd er heel veel uit de oorspronkelijke oudere astrologie door de theosofen weggelaten in hun variant van de “hemelsche kunst”. De invloed van de theosofische theorie was heel groot, het begrip karma bijvoorbeeld , dat van oudsher niet voor komt in de Westerse astrologie is uit theosofische koker afkomstig (maar natuurlijk komt het oorspronkelijk uit het Hindoeïsme ) en tot op de dag vandaag niet verdwenen uit de moderne astrologie.
Een beslissende stap in de verdere ontwikkeling van de moderne astrologie werd gezet door de theosoof Dane Rudhyar die een verbinding legde tussen de theosofische astrologie van Leo cum suis en de psychologie van Carl Gustav Jung. Rudhyar (verhaspeld Sanskriet) is de nom de guerre van de Fransman Daniel Chennevière die zichzelf onder invloed van onder meer de filosoof Friedrich Nietsche zag als “zaad-mens” voor het komende nieuwe tijdperk. Zijn verbinding tussen Leo en Jung leidde in de jaren ‘ 70 op de naweeën van de hippietijd tot een veel verdere verbreiding en popularisering van de astrologie. De altijd wat obscuur-occulte en ongrijpbaar- elitaire theosofie als achtergrond van de astrologie werd gaandeweg vervangen door de veel lichter verteerbare en populaire psychologie van Jung. Dat bleek een groot succes. Deze vorm van astrologie wordt“ psychologische astrologie”genoemd en bleef tot begin jaren ‘90 de dominante stroming.
Onder invloed van de opkomende New Age beweging vond tegelijkertijd een enorme diversificatie plaats, astrologie werd ook verbonden met andere zeer uiteenlopende vormen van psychologie, therapie en levensvisies. Gemeenschappelijke kernmerken van alle varianten zijn de sterke nadruk op het Zonneteken (het “sterrenbeeld”), op psychotherapie en bewustwording, de grote rol van de nieuwe planeten Uranus, Neptunus en Pluto en de integratie van een hele reeks van nieuwe factoren uiteenlopend van asteroïden tot Centauri, Plutoïden, Zwarte Lichten en hypothetische niet-waarneembare planeten zoals Vulcanus, Hades en Persephone. De moderne astrologie is bijzonder terughoudend wat voorspellen betreft en spreekt bij voorkeur over tendensen of mogelijkheden.

KLASSIEKE ASTROLOGIE
Begin jaren ‘80 werden de eerste tekenen zichtbaar van wat inmiddels is uitgegroeid tot een ware revolutie in de astrologie: de eerste artikelen en boeken over de klassieke astrologie werden gepubliceerd. De Amerikaan Robert Zoller was de allereerste die erkenning kreeg maar al heel snel kwamen er meer klassieke astrologen en de klassieke astrologie begon aan een zeer onstuimige groei die tot op de dag van vandaag voort duurt. Deze vorm van astrologie baseert zich op bronnen die teruggaan tot ver voor de theosofische reconstructie van de astrologie aan het einde van de negentiende eeuw. Astrologie wordt al meer dan 20 eeuwen beoefend en er zijn inmiddels vele oude boeken vertaald en beschikbaar gekomen waarin die oude methodes beschreven worden. De klassieke astrologie gaat uit van deze oude geschriften maar ontwikkelt de oude methodieken ook verder door deze te testen in de praktijk. Veel wat de theosofen weg lieten als “verouderd “ en niet passend bij de theosofie, blijkt zeer werkzaam te zijn en wordt weer in de astrologie opgenomen.
De klassieke astrologie doet ook aan psychologische duiding maar in de oude zin van het woord als concrete beschrijving van het gedrag. De klassieke aanpak is niet zo heel sterk op het sterrenbeeld gebaseerd (dat is een theosofisch idee, daarvoor bestond het niet), de nadruk ligt veel meer op concrete, controleerbare duidingen en op de planeten in plaats van op de tekens. Een grote rol speelt het zogenaamde systeem van de waardigheden waarmee de manifestatiekracht en de kwaliteit van een planeet kunnen worden bepaald. De bijna verdwenen medische astrologie heeft ook een sterke impuls van de klassieke astrologie gehad omdat het medische werk zo goed past bij de concrete klassieke duiding. Een belangrijk onderdeel van de klassieke astrologie is de zogenaamde uurhoekastrologie waarmee heel precieze, controleerbare voorspellingen kunnen worden gedaan. Ook de duiding van de vaste sterren is terug gekeerd op de golven van de klassieke renaissance.
De onverwachte onstuimige opkomst van de klassieke astrologie (vanaf halverwege de jaren ’80) is na de theosofische reconstructie van Alan Leo (eind 19e eeuw) en de verbinding van de theosofische astrologie met de psychologie van Jung door Dane Rudhyar (jaren ‘70) , de derde belangrijke stap in de geschiedenis van de Westerse astrologie in de afgelopen 150 jaar.

VEDISCHE ASTROLOGIE
De Vedische astrologie is in feite een vorm van klassieke astrologie maar dan uit India en niet uit Europa. De Vedische astrologie lijkt dan ook op heel wat punten op de Westerse klassieke astrologie, bijvoorbeeld in het streven naar concrete duiding en het gebruik van een systeem van waardigheid (meting van de kracht van een planeet). Net als in de Westerse klassieke astrologie is het doen van voorspellingen een vanzelfsprekend deel van de vedische praktijk, al is de uurhoekastrologie in India minder wijd verbreid dan in het Westen. Een groot verschil met de Westerse astrologie is dat er gebruik gemaakt wordt van de siderische zodiak die mee schuift met de precessie en dus niet en steeds minder samen valt met de in het Westen gebruikte tropische dierenriem. Ook staan in de Vedische astrologie de planeten centraal , net als in de Westerse klassieke astrologie. Een speciaal onderdeel van de Vedische astrologie zijn de zeer effectieve Maanhuizen die in het Westen helaas in onbruik zijn geraakt. Er wordt in de Vedische aanpak groot belang gehecht aan de Maansknopen die de status hebben van echte planeten, maar de Vedische astrologie wijst de serie nieuwe factoren die de Westerse moderne astrologie hanteert zeer beslist af. De Vedische astrologie is in het Westen geen grote stroming zoals in India, maar kan rekenen op de belangstelling van een vaste groep fans.